برای روز تنهاییمان ...

 

صدایم کن! تا امان یابم عابری خسته           در شب باران

صدایم کن! تا ببالم من در سحرگاهان          با سپیداران

 

از آن سوی خورشید از آن سمت دریا

صدایم کن.صدایم کن.صدایم کن.

                                     تو لبخند صبحی پس از شام یلدا

                                     از این تیرگیها رهایم کن

سکوت سرخ شقایقها را         در این ویرانی  تو می دانی

غم پنهان نگاه مارا                 در این حیرانی تو می خوانی

از آن سوی خورشید از آن سمت دریا

صدایم کن.صدایم کن.صدایم کن.

 

   تو لبخند صبحی پس از شام یلدا

                                     از این تیرگیها رهایم کن

صدای باران نوای یاران   به لحن تو نمی ماند

سکوت شب را ز کوه و صحرا نوای گرم تو می راند

 

در ابهام جنگل کسی راز گل را  به غیر از تو نمی داند

بخوان از بهاران                             که با ساز باران

کسی چون تو نمی خواند               کسی چون تو نمی خواند

 

صدایم کن! تا امان یابم عابری خسته           در شب باران

صدایم کن! تا ببالم من در سحرگاهان          با سپیداران

 

از آن سوی خورشید از آن سمت دریا

صدایم کن.صدایم کن.صدایم کن.

                                     تو لبخند صبحی پس از شام یلدا

                                     از این تیرگیها رهایم کن

                                            

                                            صدایم کن!...

سهیل محمودی

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد