قایقی شکسته ام به یاد آور مرا در میان صخره های غم تنهایی در میان سکوت مرغابیان تن فرسوده ام در انتظار توست بادبانهای این قایق شکسته را بحرکت در آور یادکن از من بادبانهایم تنها امیدم برای زندگیست
آقای پریان شعر زیبایی بود! ... "یاد کن از من بادبانهایم تنها امیدم برای زندگیست!" ... آن کس که دوستش داشتم، انسان با گذشتی بود حتی از من هم به راحتی گذشت...!
دویدم و دویدم...
میخوای بدونی به کجا رسیدم؟ یه سر بزن.
پیوند وبلاگتون رو گذاشتم.
سلاموبلاگزیباییداریبهمنهمسربزن
سلاموبلاگزیباییداریبهمنهمسربزن
سلاموبلاگزیباییداریبهمنهمسربزن
شاعر این شعر منم
امیدوارم که پسندیده باشید
آقای پریان شعر زیبایی بود!
...
"یاد کن از من
بادبانهایم تنها امیدم برای زندگیست!"
...
آن کس که دوستش داشتم، انسان با گذشتی بود
حتی از من هم به راحتی گذشت...!
خیلی خیلی قشنگ بود